Imię: Ichiro
Nazwisko: Hayashi
Przezwisko: Die
Wiek: Bliżej nieokreślony, jednak on sam uważa siebie za nastolatka i na niego też wygląda.
Rasa: Onryō
Pochodzenie: Japonia
Na które zajęcia chce uczęszczać: Wieczorowe
Do jakich kółek zainteresowań chce dołączyć: Zielarsko-alchemiczne, teatralne, artystyczne.
Wygląd: Jest materialnym bytem, ogólnym wyglądem przypominającym człowieka. Gdyby nie fakt, iż posiada ciemne, onyksowe oczy, mógłby zostać uznany za zwyczajnego albinosa z zamiłowaniem do tatuaży, których liczne ilości zdobią jego ciało. W istocie, znaki na jego alabastrowej skórze bynajmniej nie są tym, za co uchodzą - tak naprawdę są to uformowane w kształt japońskich liter ciemne sińce, a także blizny, które układają się w słowa i wyrażenia o zabarwieniu pejoratywnym. Pierwszy ze śladów pojawił się na jego ciele, gdy Ichiro dopuścił się okrutnego występku przeciwko człowiekowi. Splamiwszy dłonie krwią, uzyskał na jednej z nich krwawy stygmat, kształtem przypominający japoński odpowiednik słowa "zemsta". Od tamtej pory blizn oraz sińców było tylko więcej, a każdy z kolejnych znaków był znaczeniem gorszy, od poprzedniego.
Charakter: Białowłosego naprawdę ciężko jest dobrze poznać, gdyż jest on maksymalnie wycofany z życia społecznego. Nie chcąc kusić losu, nie wdaje się z innymi w żadne bliższe znajomości, gdyż obawia się, iż może stracić nad sobą panowanie i pozwolić instynktom na przejęcie władzy nad jego ciałem. Uznając więc, iż nic nie może być warte aż tak dużego ryzyka, jest jedną z najbardziej niedostępnych i odosobnionych osób w całej akademii. Podczas zajęć zajmuje takie miejsce, by być jak najbardziej oddalonym od innych uczniów, a stołówkę podczas przerw obiadowych omija szerokim łukiem. Głos zabiera tylko wtedy, gdy wymaga tego od niego sytuacja. Gdyby tylko mógł, z chęcią stałby się przezroczysty i niewidoczny dla innych wychowanków, których i tak nie darzy zbytnią sympatią.
Historia: Nie sięga pamięcią dalej, niż kilku lat wstecz. Nie potrafi określić, w jaki sposób stał się onryō i jakie wydarzenia przyczyniły się do tego, że w ogóle stracił życie. W przeciwieństwie do innych istot swojego gatunku, nie pamięta żadnych szczegółów z poprzedniego wcielenia - przejawia objawy rozległej amnezji. Jednak brak znajomości tego, co mu się przydarzyło, nie sprawia, iż Ichiro nie odczuwa targającego nim gniewu oraz chęci zemsty na całym gatunku ludzkim. Za co? Tego nie wie. Po prostu czuje silną, niemożliwą do przezwyciężenia, potrzebę krzywdzenia każdego napotkanego na swojej drodze człowieka. Upajając się bólem i cierpieniem swoich ofiar, uzyskuje coraz więcej szpetnych sińców o przerażającym znaczeniu, których posiada już i tak całą kolekcję. Nie istnieje miejsce na jego ciele, które nie zostałoby naznaczone przekleństwem, odciskającym na nim piętno.
Do akademii dołączył, gdy nie potrafił odpowiedzieć sobie samemu na pytanie "co dalej?". Tortury przynosiły mu jedynie krótkotrwałą satysfakcję i z przyjemności przerodziły się w obowiązek, a potem znienawidzony nałóg, z którego nie dało się wyjść. Die doskonale zdawał sobie sprawę z tego, iż od dobrych kilkunastu lat człowiekiem już nie był, jednak mimo upływu czasu, nie mógł pogodzić się z utratą swojego człowieczeństwa. Rozpamiętywał przebłyski emocji innych niż gniew i rozpacz, przypominał sobie ciepło ciała drugiej osoby, poczucie bezpieczeństwa, aż wreszcie słodką miłość, która teraz stała się dla niego zakazana i tak odległa, jak tylko mogłaby być. Oczywiście nie były to uczucia przedstawione w pełnej krasie, a jedynie wyblakłe obrazy tego, co niegdyś zwykł czuć na co dzień, jednak i tak wydawały mu się lepsze niż to, co obecnie był w stanie odczuwać. Licząc na to, iż szkoła pomoże mu odkryć tajemnice przeszłości i rozświetlić otaczający go mrok, przyjął nowe imię oraz nazwisko, które nadał mu sam dyrektor placówki. Czując coś na kształt wdzięczności, Die zobowiązał się do ograniczenia agresji wobec ludzi, gdyż nie chciał siać spustoszenia w murach swojego nowego domu. Jednak ciężko jest przezwyciężyć instynkty i przyporządkować się nowym zasadom, co jest tragiczne w skutkach dla innych uczniów...
Rzeczy, które przy sobie zawsze ma: Nie posiada takowych. Nie przywiązuje się do przedmiotów materialnych. Póki co.
Pracuje dorywczo.

understand death by dying.